Nadejście wiosny cieszy każdego. Jest to okres wzmożonych prac, porządków, zwłaszcza robionych na zewnątrz. Jest to również okres największej liczby pożarów. Dlaczego? Dlatego, że dla niektórych ludzi robienie porządków to wypalanie traw.  Niestety, wśród wielu ludzi wciąż panuje przekonanie, że spalenie suchej trawy użyźni glebę, co spowoduje szybszy i bujniejszy wzrost młodej trawy. Skutkiem wypalania traw jest nie tylko wyjałowienie gleby ale również pożary lasu.

Prędkość rozprzestrzeniania się pożaru może wynosić ponad 20 km/h (szybki bieg to prawie 19 km/h, szybka jazda na rowerze to około 30 km/h), a rozprzestrzenianiu ognia pomaga także wiatr, co często prowadzi do przenoszenia się ognia na pobliskie lasy oraz zabudowania. Niejednokrotnie w takich pożarach ludzie tracą dobytek całego życia.

Trochę danych statystycznych z 2017 r. jakie przedstawiła Państwowa Straż Pożarna:

• odnotowano 125 892 pożarów, wśród których 38 634 to pożary traw i nieużytków rolnych, co stanowiło 32% wszystkich pożarów w Polsce,
• najwięcej pożarów traw odnotowano w marcu i kwietniu, łącznie 23 984, co stanowiło 37% wszystkich pożarów traw ubiegłym roku,
• szacowane straty w wyniku pożarów traw to 10 397 000 złotych,
• średni czas trwania akcji gaszenia pożaru trawy wynosi 47 minut.
• a średnio co 13  minut strażacy wyjeżdżali do pożarów traw i nieużytków rolnych.
• podczas akcji ratowniczych związanych z gaszeniem pożarów traw zużyto 74 527 000 litrów wody, co odpowiada pojemności 20 basenów olimpijskich.

Pożary traw i nieużytków angażują dużą liczbę strażaków i zasobów ratowniczych, czego skutkiem jest to, że strażacy zaangażowani w ich gaszenie, w tym samym czasie mogą być potrzebni do ratowania życia innym miejscu.

Zakaz wypalania traw zawarto w następujących aktach prawnych:

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. 2018 r. poz. 142):

• art. 131 pkt 12: „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych,

szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”.

• art. 131: „Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny”.

Ustawa z dnia 28 września 1991 roku o lasach (Dz. U. z 2017 r. poz. 788):

• art. 30 ust. 3 pkt 3: „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości
do 100 metrów od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecania ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,

korzystania z otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.

Za wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje:

• art. 82 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 2018 r. poz. 618)

– kara aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24 § 1 może wynosić
od 20 do 5000 złotych.

• art. 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeksu karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 ze zm.): „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”.