Wydawca treści
Biwakowanie
Czy mogę rozpalić ognisko w lesie, czy mogę zebrać leżący w lesie chrust, czy mogę rozbić w lesie namiot - odpowiedzi na te i inne pytania.
Czy mogę rozpalić ognisko w lesie?
Zgodnie z artykułem 30 Ustawy o lasach na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Stałe miejsca, gdzie wolno rozpalać ogniska wyznacza nadleśniczy poprzez „techniczne zagospodarowanie lasu w celach turystyczno-wypoczynkowych": np. przy miejscach biwakowania, obiektach turystycznych i edukacyjnych, stanicach turystycznych i harcerskich. Stałe miejsca są naniesione na mapy, którymi posługują się osoby monitorujące zagrożenie pożarowe lasu.
Nadleśniczy może wydać także czasowe, pisemne pozwolenie na rozpalenie ogniska. Określa wtedy dokładne miejsce rozpalenia ogniska, sposób jego zabezpieczenia i osobę odpowiedzialną. Nie można zatem samowolnie rozpalać ogniska w lesie i jego pobliżu, np. nad jeziorem czy rzeką.
Jak znaleźć miejsce na ognisko?
Aby znaleźć miejsce na ognisko, najlepiej skorzystać z bazy turystycznej przygotowanej przez każde nadleśnictwo. Informacje o bazie i miejscach wyznaczonych na rozpalanie ognisk można zdobyć korzystając ze strony internetowej nadleśnictwa lub po prostu kontaktując się telefonicznie lub osobiście z pracownikami nadleśnictwa.
To najlepszy sposób na bezpieczne i zgodne z prawem zorganizowanie ogniska. Naturalnie można korzystać także z oferty ośrodków wypoczynkowych i kwater agroturystycznych, które mają już wyznaczone stałe miejsca palenia ognisk na terenach leśnych.
Jak zabezpieczyć ognisko?
Sposób zabezpieczenia ogniska określa nadleśniczy, wydając pisemną zgodę na jego rozpalenie. Najczęściej polega to na usunięciu ściółki leśnej i na odsłonięciu pasa gleby mineralnej wokół ogniska. Można dodatkowo obłożyć ognisko kamieniami, co zapobiega rozsunięciu się palonego materiału. Nie można go rozpalać bliżej niż 6 metrów od stojących drzew, a wysokość płomienia nie może przekraczać 2 metrów. Przy ognisku należy mieć sprzęt do natychmiastowego ugaszenia ognia oraz sprawny środek łączności. Po wypaleniu się ogniska należy je dokładnie zalać wodą i zasypać piaskiem oraz sprawdzić czy nie ma nadal tlących się głowni.
Czy mogę zebrać na ognisko leżący w lesie chrust?
Każde drewno pochodzące z lasu podlega ewidencji i zasadom sprzedaży ustalonym w nadleśnictwie zarządzeniem nadleśniczego. Nie można samodzielnie zbierać chrustu czy gałęzi na ognisko. Jest to wykroczenie. Nie warto narażać się na kłopoty. Należy zwrócić się do właściwego terytorialnie leśniczego, który ustali zasady zaopatrzenia się w drewno niezbędne do przygotowania ogniska.
Czy mogę rozbić w lesie namiot?
Biwakowanie w lesie jest możliwe w miejscach wyznaczonych, a poza nimi jest prawnie zabronione. Rozbicie namiotu bez zezwolenia naraża nas na wiele niebezpieczeństw oraz na karę przewidzianą w kodeksie wykroczeń. Aby rozbić namiot w lesie należy skorzystać z bazy turystycznej, a informacje na jej temat znajdziecie w każdym nadleśnictwie. Warto także zaplanować sobie biwak wcześniej korzystając z portalu stworzonego dla turystów przez leśników: www.czaswlas.pl. Oprócz informacji na temat ognisk znajdziecie tam wszystko, czego potrzebuje w praktyce leśny turysta. Klikajcie po wiedzę!
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Ścieżka dydaktyczna "Berówka”
Ścieżka dydaktyczna "Berówka”
Ścieżka została przeznaczona dla turystów pieszych i rowerzystów. Autobusem PKS można dojechać do Alfredówki i pieszo przejść w kierunku Budy Stalowskiej. Za ostatnimi zabudowaniami znajdziemy wejście na ścieżkę prowadzącą przez drzewostany sosnowe i dębowe.
Ścieżka dydaktyczna "Berówka" znajduje się na terenie Nadleśnictwa Nowa Dęba. Administracyjnie położona jest w gminie Nowa Dęba, pomiędzy wsiami Alfredówka i Buda Stalowska. Początek ścieżki to miejsce, gdzie łatwo spotkać daniele - gatunek zwierzyny płowej wprowadzony w latach 60-tych ubiegłego stulecia. Oprócz poznania siedlisk leśnych, miejscowej fauny i flory, jedną z atrakcji jest wejście na szkółkę leśną, gdzie zlokalizowana jest wiata edukacyjna z miejscem na ognisko. Leśniczy szkółkarz oprowadzający zorganizowane grupy, przedstawia tematykę szkółkarstwa leśnego i zadania szkółkarza. Drugim ciekawym elementem jest Gospodarstwo Rybackie „Grądy", zajmujące ponad 750 ha. Stawy stanowią cenną wartość przyrodniczą ze względu na bytujące lęgowe oraz przelotne gatunki ptaków. Do najrzadszych w skali kraju należy podgorzałka. Z innych możemy spotkać takie jak: bąk, bączek, ślepowron, czapla biała, bocian czarny, gągoł, bielik, rybołów, zimorodek, czajka, krwawodziób, nurogęś, większość występujących w Polsce gatunków kaczek.
Kolejnym punktem ścieżki jest duża wiata z paleniskiem. W sąsiedztwie stoi były dworek myśliwski hrabiego Tarnowskiego, zbudowany w 1906 r., który do 2007 r. był siedzibą Nadleśnictwa. Stojąca obok 40-metrowa wieża przeciwpożarowa może zachęcić do omówienia przyczyn i skutków pożarów lasu. Dalej ścieżka biegnie granicą lasu i łąk. Można tu spotkać wychodzące z lasu w poszukiwaniu żeru sarny, jelenie i dziki. Łąki są miejscem lęgowym kilku par derkacza - ptaka którego łatwiej usłyszeć niż zobaczyć.
Na trasie ścieżki warto zauważyć duże zróżnicowanie ekosystemu leśnego. Widzimy uprawy leśne w tzw. "gniazdach", w ten sposób sadzi się dęby i buki, gatunki o specyficznych wymaganiach wilgotności, ciepła i światła. Zobaczymy też pomniki przyrody w pobliżu wiaty - 7 jesionów i 2 dęby szypułkowe. Długość trasy: 6,0 km.
Arnold Cholewa