Zasady gospodarki leśnej prowadzonej na terenie Nadleśnictwa Nowa Dęba są zgodne z zasadami i kryteriami PEFC

Gospodarka leśna prowadzona w Nadleśnictwie Nowa Dęba poddawana jest certyfikacji od 2002r. Obecnie nadleśnictwo posiada przyznany certyfikat:

• certyfikat PEFC (Programme for the Endorsement of Forest Certification).

Certyfikat ten potwierdza, że gospodarka leśna w lasach nadleśnictwa prowadzona jest zgodnie z obowiązującymi przepisami z jednoczesnym przestrzeganiem zasad: zrównoważonego rozwoju, zachowania trwałości lasów i ochrony przyrody.

PEFC jest organizacją pozarządową, której celem jest wspieranie zasad zrównoważonej gospodarki leśnej. Pełni ona funkcję międzynarodowej organizacji, która ocenia i uznaje krajowe systemy certyfikacji leśnej. Systemy te opierają się na międzyrządowych zasadach promowania zrównoważonej gospodarki leśnej. By móc sprzedawać produkty oznaczone jako certyfikowane przez PEFC, zarządzający lasami muszą uzyskać certyfikat gospodarki leśnej, zaś przedsiębiorstwa biorące udział w procesie przetwarzania i handlu drewnem muszą uzyskać certyfikat kontroli pochodzenia produktu CoC. System certyfikacji PEFC funkcjonuje od 1999 r. i jest obecnie najbardziej rozpowszechnionym systemem certyfikacyjnym lasów w Europie. Europejskie kraje o największej powierzchni lasów certyfikowanych w systemie PEFC to: Finlandia (21,1 mln. ha), Szwecja (9,4 mln. ha), Norwegia (9,1 mln. ha), Niemcy (7,4 mln. ha ) i Polska (7,3 mln. ha).

Nadleśnictwo Nowa Dęba posiada certyfikat PEFC od 2012 roku. W grudniu 2024 r. w nadleśnictwach RDLP w Lublinie przeprowadzony został audyt recertyfikacyjny w celu przedłużenia ważności certyfikatu PEFC na kolejne trzy lata. Aktualnie posiadany certyfikat jest ważny do 9 stycznia 2028 r. W celu zachowania ważności certyfikatu w losowo wybranych nadleśnictwach corocznie przeprowadzane są audyty nadzoru (sprawdzające).

Certyfikacja gospodarki leśnej w systemie FSC

Drugim na świecie, obok PEFC, systemem certyfikacji gospodarki leśnej jest FSC. To skrót od angielskiej nazwy organizacji Forest Stewardship Council®, założonej w 1993 r. w Meksyku.
Celem jej działalności jest popularyzacja przyjętego przez tą organizację sposobu prowadzenia gospodarki leśnej. Początkowo, obszarem zainteresownia FSC była ochrona lasów tropikalnych przed ich eksploatacją.

Obecnie warunkiem otrzymania certyfikatu FSC jest prowadzenie gospodarki leśnej z uwzględnieniem regulacji prawnych danego kraju oraz międzynarodowych traktatów i porozumień, których dany kraj jest sygnatariuszem. Obligatoryjne jest również spełnienie zasad i kryteriów uzgodnionych przez członków organizacji FSC.

Zasady gospodarki leśnej zdefiniowane przez FSC:

1. Przestrzeganie przepisów prawnych i zasad FSC
2. Odpowiedzialność wynikająca z tytułów własności i praw
3. Prawa ludności rdzennej – nie dotyczy warunków Polski
4. Współpraca ze społeczeństwem i prawa pracowników
5. Korzyści z lasu
6. Oddziaływanie na środowisko
7. Plan gospodarowania
8. Monitorowanie i ocena
9. Zachowanie lasów o szczególnej wartości
10. Plantacje

Proces certyfikacji opiera się na trzech głównych filarach. Są to:

• standardy, które opisują prowadzenie gospodarki leśnej i procedury audytu badającego zgodność prowadzonej gospodarki z tymi standardami;
• system kontroli pochodzenia produktu w każdej firmie przetwarzającej produkty leśne;
• zasady użycia logo certyfikatu na produktach pochodzących z certyfikowanych lasów.

Logo FSC jest znakiem prawnie chronionym. Posługiwanie się logo FSC przez jednostki Lasów Państwowych jest możliwe jedynie po pozytywnie odbytym procesie certyfikacyjnym, którego elementem jest audyt.
Certyfikat przyznawany jest na okres pięciu lat