Asset Publisher
Sieć obszarów Natura 2000
Sieć Natura 2000 jest instrumentem optymalizacji działań na rzecz ochrony i zachowania dziedzictwa przyrodniczego krajów członkowskich Unii Europejskiej.
Sieć Natura 2000 jest wypełnieniem zobowiązań UE wynikających z Konwencji o różnorodności biologicznej (Konwencja z Rio de Janeiro, 1992). Jej celem jest zachowanie zarówno zagrożonych wyginięciem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt w skali Europy, a także typowych, wciąż jeszcze powszechnie występujących siedlisk przyrodniczych, charakterystycznych dla regionów biogeograficznych.
Podstawę prawną sieci stanowią dwa akty prawne:
- Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (tzw. Dyrektywa ptasia),
- Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (tzw. Dyrektywa siedliskowa).
Na podstawie ww. dokumentów utworzone zostały dwa rodzaje obszarów Natura 2000:
- obszary specjalnej ochrony ptaków (tzw. OSO), mające oznaczenie zaczynające się od skrótu PLB („PL” to kod Polski, a „B” to skrót od angielskiego słowa birds, czyli ptaki) – tzw. obszary ptasie,
- specjalne obszary ochrony siedlisk (tzw. SOO), mające oznaczenie zaczynające się od skrótu PLH („PL” to kod Polski, a „H” to skrót od angielskiego słowa habitat, czyli siedlisko) – tzw. obszary siedliskowe.
Na terenie administrowanym przez Nadleśnictwa Nowa Dęba wyznaczone zostały następujące obszary Natura 2000:
- Puszcza Sandomierska PLB180005 – obszar specjalnej ochrony ptaków o pow. 129 304 ha, z czego 22 465 ha na terenie Nadleśnictwa Nowa Dęba,
- Enklawy Puszczy Sandomierskiej PLH180055 – specjalny obszar ochrony siedlisk o pow. 7 952 ha, z czego 3 471 ha na terenie Nadleśnictwa Nowa Dęba.
Asset Publisher
Lasy Państwowe nie są odpowiedzialne za powódź w południowo-zachodniej Polsce
Lasy Państwowe nie są odpowiedzialne za powódź w południowo-zachodniej Polsce
- wynika z opinii profesorów uczelni przyrodniczych z całej Polski.
Za kluczowe przyczyny tak intensywnego spływu wody naukowcy uznali m. in.: ekstremalne opady, wysuszoną glebę niezdolną do szybkiego wchłaniania wody, niewłaściwe składy gatunkowe lasów.
Profesorowie podkreślają potrzebę dalszej przebudowy lasów, co leśnicy robią już od kilkudziesięciu lat, aby lepiej dostosować je do zmieniającego się klimatu.
Zachęcamy do przeczytania pełnego artykułu, ze szczegółową analizą tego zagadnienia -> link do artykułu.
