Asset Publisher
Sieć obszarów Natura 2000
Sieć Natura 2000 jest instrumentem optymalizacji działań na rzecz ochrony i zachowania dziedzictwa przyrodniczego krajów członkowskich Unii Europejskiej.
Sieć Natura 2000 jest wypełnieniem zobowiązań UE wynikających z Konwencji o różnorodności biologicznej (Konwencja z Rio de Janeiro, 1992). Jej celem jest zachowanie zarówno zagrożonych wyginięciem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt w skali Europy, a także typowych, wciąż jeszcze powszechnie występujących siedlisk przyrodniczych, charakterystycznych dla regionów biogeograficznych.
Podstawę prawną sieci stanowią dwa akty prawne:
- Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (tzw. Dyrektywa ptasia),
- Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (tzw. Dyrektywa siedliskowa).
Na podstawie ww. dokumentów utworzone zostały dwa rodzaje obszarów Natura 2000:
- obszary specjalnej ochrony ptaków (tzw. OSO), mające oznaczenie zaczynające się od skrótu PLB („PL” to kod Polski, a „B” to skrót od angielskiego słowa birds, czyli ptaki) – tzw. obszary ptasie,
- specjalne obszary ochrony siedlisk (tzw. SOO), mające oznaczenie zaczynające się od skrótu PLH („PL” to kod Polski, a „H” to skrót od angielskiego słowa habitat, czyli siedlisko) – tzw. obszary siedliskowe.
Na terenie administrowanym przez Nadleśnictwa Nowa Dęba wyznaczone zostały następujące obszary Natura 2000:
- Puszcza Sandomierska PLB180005 – obszar specjalnej ochrony ptaków o pow. 129 304 ha, z czego 22 465 ha na terenie Nadleśnictwa Nowa Dęba,
- Enklawy Puszczy Sandomierskiej PLH180055 – specjalny obszar ochrony siedlisk o pow. 7 952 ha, z czego 3 471 ha na terenie Nadleśnictwa Nowa Dęba.
Asset Publisher
Pryszczyca - Informacje
Pryszczyca - Informacje
INFORMACJA GŁÓWNEGO LEKARZA WETERYNARII DLA POSIADACZY BYDŁA, OWIEC, KÓZ, ŚWIŃ ORAZ INNYCH ZWIERZĄT PARZYSTOKOPYTNYCH NA TEMAT PRYSZCZYCY
W zawiązku z realnym zagrożeniem dla wolnożyjących zwierząt parzystokopytnych ze strony wirusa powodującego pryszczycę, proszę o wzmożoną obserwację terenów pozostających w zarządzie PGL LP, w szczególności obszarów leśnych, pod kątem stwierdzenia upadków jeleni, danieli, saren, łosi i dzików.
O każdym upadku, który może być skutkiem tej choroby, należy niezwłocznie powiadomić służby weterynaryjne oraz dyrektora generalnego Lasów Państwowych.
W przypadku wystąpienia choroby polecam natychmiastowe nawiązanie współpracy z powiatowym lekarzem weterynarii i stosowanie się do wydawanych przez niego zaleceń.
Do objawów u zwierząt – nosicieli wirusa na etapie zaawansowania choroby, które powinny wzbudzić wzmożoną uwagę należą: apatia, osowiałość, obfite ślinienie i kulawizna. U zwierząt padłych charakterystyczne będą owrzodzenia na wargach, języku, dziąsłach, pęcherze na racicach, a także deformacja racic.
Po ujawnieniu zwierząt padłych nie należy podejmować żadnych działań bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Pryszczyca u ludzi nie jest śmiertelna i zwykle przebiega łagodnie, ale zakażenie wirusem jest możliwe. Z uwagi na to, należy zachować daleko idącą ostrożność podczas samego stwierdzenia upadku zwierzęcia, jak również oględzin pod kątem występowania ww. objawów choroby.
