Asset Publisher
Polnische Wälder
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polen gehört in Bezug auf die Waldfläche zur europäischen Spitze. Diese nimmt mit 9,1 Mio. ha 29,2 % der Gesamtfläche ein. Die Mehrheit der Wälder sind Staatseigentum, das durch den Staatsforstbetrieb „Lasy Państwowe" („Staatsforste") (PGL LP) verwaltet wird.
In Polen gibt es immer mehr Wälder. Der Waldanteil ist von 21 % im Jahre 1945 auf 29,2 % heute gestiegen. Zwischen den Jahren 1995 und 2011 ist die Waldfläche um 388 Tausend Hektar gestiegen. Die Grundlage für die Aufforstung bildet das „Nationale Waldmehrungsprogramm", nach dem der Waldanteil im Jahre 2020 30% und im Jahre 2050 33% betragen soll. Die polnischen Wälder sind reich an Pflanzen, Tieren und Pilzen. Insgesamt leben 65% aller Tiere im Wald.
Die Wälder wachsen in unserem Land auf den schwächsten Böden, hauptsächlich im Zusammenhang mit der Entwicklung der Landwirtschaft in den vergangenen Jahrhunderten. Dies beeinflusst die Verteilung der Waldstandorte in Polen. Über 55% der Wälder sind Nadelwälder. Den Rest bilden Laubwälder, meistens Laubmischwälder. Einen kleinen Anteil der Laubwälder nehmen mit etwas mehr als 3% Erlenbruchwälder und Auwälder ein.
In den Jahren 1945-2011 hat sich der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 auf über 28,2% vergrößert.
In Flachland- und Hochlandgebieten überwiegt die Kiefer. Sie wächst auf 64,3% der Waldfläche vom PGL LP und auf 57,7% der privaten und kommunalen Wälder. Im Gebirge dominiert die Fichte (im Westen) bzw. die Fichte und die Buche (im Osten). Die Dominanz der Kiefer ergibt sich aus der Art der Forstwirtschaft in der Vergangenheit. Die einstigen Monokulturen hingen mit dem hohen industriellen Bedarf an Holz. Es hat sich jedoch herausgestellt, dass solche Wälder gegen klimatische Faktoren weniger resistent sind und auch von Schädlingen leichter angegriffen werden können.
Der Anteil anderer Baumarten, hauptsächlich der Laubbaumarten, in den polnischen Wäldern steigt kontinuierlich. Die Forstleute gehen weg von Monokulturen und passen den Baumbestand an die natürlichen Standortbedingungen an. Dank diesen Maßnahmen konnte der Flächenanteil der Laubwälder im Gebiet des PGL LP von 13 % auf über 28,2 % ansteigen. Immer häufiger gibt es Eichen, Eschen, Spitzahorne, Bergahorne, Ulmen sowie Birken, Buchen, Erlen, Pappeln, Hainbuchen, Espen, Linden und Weiden.
In unseren Wäldern kommen meistens Baumbestände in Altersklassen zwischen 40 und 80 Jahren. Das durchschnittliche Alter beträgt 60 Jahre. Es gibt immer mehr große Bäume, die über 80 Jahre alt sind. Seit dem Ende des 2. Weltkrieges ist der Flächenanteil solcher Altbäume von 0.9 Mio. ha auf fast 1,85 Mio. ha gestiegen.
Asset Publisher
Asset Publisher
Nowy rezerwat w granicach RDLP w Lublinie
Nowy rezerwat w granicach RDLP w Lublinie
Meandry Smarkatej, fot. wolnerzeki.pl
Rezerwat przyrody Dolina Smarkatej-wraz-z-otuliną - fot. wolnerzeki.pl
Do 76 wzrosła liczba rezerwatów przyrody na terenie lubelskiej dyrekcji LP. 2 kwietnia br. powołano do życia „Dolinę Smarkatej” – nowy tego typu obszar chroniony zlokalizowany w leśnych ostępach Nadleśnictwa Nowa Dęba.
Zarządzenie w tej sprawie podpisał Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie, a w świetle prawa stanie się on „pełnoprawnym” rezerwatem po upływie 14 dni od publikacji aktu w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego.
Rezerwat „Dolina Smarkatej” jest położony w Puszczy Sandomierskiej, na terenie gmin Cmolas i Majdan Królewski w powiecie kolbuszowskim. Geneza jego powstania wiąże się z nazwą niewielkiej, choć niezwykle urokliwej rzeki Smarkata będącej jedną z ostatnich dzikich, nieuregulowanych rzek, które przepływają przez północną część Kotliny Sandomierskiej. Na uwagę zasługuje jej meandrujące koryto, w którym dosyć powszechnym widokiem są zalegające pnie drzew, a także bobrowe tamy i rozlewiska. O szczególnych walorach przyrodniczych tego terenu świadczą również liczne starorzecza nazywane przez lokalnych mieszkańców „smarkaczyskami”, cenne torfowiska niskie oraz chronione i rzadkie gatunki roślin i zwierząt. Głównym inicjatorem powstania tej formy ochrony przyrody położonej w granicach Nadleśnictwa Nowa Dęba oraz Nadleśnictwa Mielec (RDLP w Krośnie) było Podkarpackie Towarzystwo Przyrodników Wolne Rzeki.
–Nowoutworzony rezerwat znajdował się na liście stu rezerwatów przyrody, których utworzenie poparły Lasy Państwowe, chcąc uczcić w ten sposób okazały jubileusz stulecia naszej instytucji (więcej o idei w artykule 100 rezerwatów na 100-lecie LP). Ochrona rezerwatowa na tym terenie przyczyni się do zachowania cennych mokradeł oraz wysokiej różnorodności biologicznej. Cieszymy się, że lubelska dyrekcja LP zyskuje kolejny obszar chroniony, co potwierdza, że nasze lasy cechują się dużą różnorodnością i bogactwem przyrodniczym – zaznacza Mariusz Kiczyński, zastępca dyrektora RDLP w Lublinie ds. gospodarki leśnej.
Więcej informacji o walorach nowopowstałego rezerwatu przyrody można znaleźć w materiale Telewizji Lokalnej Tarnobrzeg – „Dolina Smarkatej - perła Puszczy Sandomierskiej”.
Przypomnijmy, że ostatnim rezerwatem przyrody utworzonym w granicach lubelskiej dyrekcji LP był rezerwat „Sugry” im. Janusza Szostakiewicza, powołany do życia w 2021 roku w lasach Nadleśnictwa Chotyłów, o którym pisaliśmy tutaj. Łącznie na obszarze Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie znajduje się 76 rezerwatów przyrody, które zajmują powierzchnię nieco ponad 10 tys. ha, z czego aż 4,3 tys. ha stanowi 6 rezerwatów położonych w Lasach Janowskich, w granicach Nadleśnictwa Janów Lubelski.