Asset Publisher
Lasy regionu
Leśna droga w Nadleśnictwie Zwierzyniec - fot. Wiesław Lipiec
Lasy Roztocza - widok z góry - fot. Wiesław Lipiec
Buczyna w Nadleśnictwie Kraśnik - fot. Wiesław Lipiec
Bór sosnowy w Puszczy Solskiej - fot. Wiesław Lipiec
Zasięg terytorialny Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie wynosi 2696 tys. ha (26,96 tys. km²). Nadleśnictwa RDLP w Lublinie zarządzają gruntami o powierzchni 425,8 tys. ha, z czego grunty leśne stanowią 408,7 tys. ha. W zasięgu działania RDLP znajduje się także ok. 239 tys. ha lasów prywatnych. Starostowie powierzyli nadleśnictwom nadzór nad lasami prywatnymi o powierzchni 11,7 tys. ha.
Lesistość regionu wynosi 24,9% i jest jedną z niższych w kraju. Lasy charakteryzują się znacznym zróżnicowaniem zarówno pod względem rozmieszczenia, jak i wielkości kompleksów. Największe kompleksy leśne to: Puszcza Solska, pozostałości dawnej Puszczy Sandomierskiej, lasy Roztocza, Lasy Strzeleckie, Sobiborsko-Włodawskie, Parczewskie i Kozłowieckie. Najniższą lesistością charakteryzuje się środkowa część obszaru RDLP w Lublinie - Wyżyna Lubelska i Wyżyna Wołyńska. Jest to związane z wysoką żyznością gleb tych obszarów, a w związku z tym z preferowaniem ich rolniczego użytkowania.
Zróżnicowanie warunków klimatycznych i glebowych skutkuje dużą różnorodnością występujących typów siedliskowych lasu. Zróżnicowanie to występuje zarówno pod względem żyzności siedlisk jak i ich wilgotności. Siedliska borowe i lasowe występują w równowadze i zajmują po około 48% powierzchni, zaś pozostałe 4% powierzchni zajmują siedliska olsów i łęgów. Największą powierzchnię zajmują siedliska świeże (74%), zaś siedliska wilgotne i bagienne zajmują ok. 26% powierzchni lasów.
Dominują siedliska nizinne. Zajmują one 93% powierzchni, pozostałe 7% to siedliska wyżynne.
Ze zróżnicowaniem siedlisk wiąże się różnorodność składu gatunkowego drzewostanów. Dominują lasy iglaste tj. lasy, w których udział gatunków iglastych wynosi co najmniej 80%. Zajmują one ok. 49% powierzchni. Lasy z udziałem drzew liściastych wynoszącym co najmniej 80% (lasy liściaste) zajmują 13% powierzchni. Pozostałe 38% powierzchni to lasy mieszane.
Gatunkiem dominującym w drzewostanach RDLP Lublin jest sosna. Jej udział powierzchniowy (wg. gatunków rzeczywistych) wynosi ok. 61%. Sosna pospolita jest gatunkiem mało wymagającym w stosunku do siedliska. Optymalne warunki dla jej rozwoju to stosunkowo ubogie gleby piaszczyste. Z tego powodu w Puszczy Solskiej udział sosny w drzewostanach wynosi ok. 90%.
Na uwagę zasługuje lokalny ekotyp sosny pospolitej, tzw. „sosna matczańska", występująca na terenie Nadleśnictwa Strzelce. Jej drewno posiada wyjątkowo wysokie właściwości techniczne, a charakterystyczną cechą pnia jest dachówkowata korowina.
Interesujący jest także ekotyp sosny występujący w Puszczy Solskiej. Wytworzyła ona tutaj tzw. ekotyp sosny puszczańskiej, który dobrze znosi ocienienie i dobrze odnawia się w sposób naturalny.
Choć w lasach regionu króluje sosna, warto zauważyć, że RDLP położona jest w granicach naturalnego zasięgu występowania wszystkich gatunków lasotwórczych drzew leśnych.
Drzewem zajmującym drugie miejsce pod względem powierzchni występowania jest dąb (14%). Na terenie RDLP występują dwa gatunki dębów: dąb bezszypułkowy i znacznie częściej występujący dąb szypułkowy. W odróżnieniu od sosny, dąb ma znacznie większe wymagania siedliskowe. W naszym regionie szczególnie dogodne warunki dla dębu występują na krańcach południowo-wschodnich. W Nadleśnictwie Mircze jest on gatunkiem panującym. Piękne dąbrowy rosną również w Nadleśnictwach Strzelce i Chełm. Na uwagę zasługuję także 120 – 150-letni drzewostan dębu bezszypułkowego występujący w Lasach Kozłowieckich (Nadleśnictwo Lubartów) i objęty ochroną jako rezerwat przyrody „Kozie Góry".
Na terenach nizinnych przeważają drzewostany dębowo-sosnowe z domieszką brzozy, której udział powierzchniowy w lasach regionu wynosi 8%.
Na Roztoczu, gdzie dominują siedliska wyżynne, w skład gatunków lasotwórczych wchodzą: jodła i buk, tworząc bory jodłowe oraz urokliwe, zwłaszcza jesienią, buczyny. Drzewa tych gatunków często osiągają imponujące rozmiary. Wędrując po Roztoczu można spotkać kilkusetletnie jodły o wysokości do 50m i buki o wysokości do 40m i obwodzie dochodzącym do 5m. Jodła, jako gatunek domieszkowy występuje również w Lasach Janowskich i Puszczy Sandomierskiej. Udział powierzchniowy buka w lasach RDLP wynosi 3%, zaś jodły 2%.
W olsach - siedliskach żyznych i mocno uwilgotnionych, dominuje olsza czarna. Jej udział powierzchniowy w lasach regionu wynosi 6%. Z kolei gatunkiem charakterystycznym dla grądów jest grab, który w tych lasach często tworzy II piętro drzewostanu. Udział powierzchniowy graba wynosi 2%.
W lasach Lubelszczyzny występują również: świerk, wiąz, jesion, jawor, osika i modrzew, ale udział tych gatunków nie przekracza jednego procenta.
Dominują lasy w wieku od 40 lat do 100 lat. Zajmują one łącznie 63% powierzchni. Lasy, których wiek przekracza 100 lat rosną na 15% powierzchni. Średni wiek lasów Lubelszczyzny wynosi 65 lat i w ostatni okresie stale się podnosi.
Asset Publisher
Z pomocą skrzydlatym mieszkańcom Nowej Dęby – działania interwencyjne ornitologa Nadleśnictwa
Z pomocą skrzydlatym mieszkańcom Nowej Dęby – działania interwencyjne ornitologa Nadleśnictwa
W ostatnich dniach na terenie miasta Nowa Dęba doszło do dwóch interwencji związanych z młodymi ptakami, które wypadły z gniazd w wyniku silnych podmuchów wiatru. Dzięki zaangażowaniu pracownika Nadleśnictwa Nowa Dęba pełniącego funkcję ornitologa, udało się udzielić skutecznej pomocy, zarówno zdalnie, jak i bezpośrednio, zapewniając ptakom szansę na dalszy rozwój w naturalnych warunkach lub pod fachową opieką.
Pierwsze zgłoszenie dotyczyło dwóch młodych sów - uszatek, które zostały znalezione na ziemi na plantach w centrum Nowej Dęby. Pracownicy Urzędu Gminy, po konsultacji telefonicznej z ornitologiem Nadleśnictwa – zostali poinstruowani, jak należy postąpić w takiej sytuacji. Zgodnie z zaleceniami, młode sowy najlepiej było umieścić ponownie w pobliżu miejsca, z którego wypadły. Dzięki współpracy ze strażą pożarną wykorzystano podnośnik, aby umieścić ptaki na jednej z gałęzi sąsiadującego drzewa, możliwie blisko gniazda. Już następnego dnia zaobserwowano, że rodzice wrócili do swoich młodych i rozpoczęli ich karmienie, co jest jednoznacznym sygnałem, że interwencja zakończyła się sukcesem.
Dwa dni później, w tej samej lokalizacji, stwierdzono obecność kolejnego młodego ptaka – tym razem była to pustułka. Ptak prawdopodobnie również wypadł z gniazda na skutek silnego wiatru. Mimo prób umieszczenia go na okolicznych drzewach i monitorowania, czy zostanie podjęty przez rodziców, nie zaobserwowano żadnych oznak opieki ze strony dorosłych ptaków. W tej sytuacji konieczna była interwencja.
Pracownik Nadleśnictwa podjął decyzję o przetransportowaniu młodej pustułki do specjalistycznego ośrodka rehabilitacji dzikich ptaków „Puchacz” w Brzyskach koło Jasła. Ptak natychmiast trafił pod opiekę doświadczonych pracowników ośrodka, którzy rozpoczęli proces dokarmiania – pierwsze próby zakończyły się powodzeniem. Według opiekuna z ośrodka, pustułka jest w dobrym stanie i z dużym prawdopodobieństwem zostanie odchowana i wypuszczona na wolność po osiągnięciu odpowiedniego wieku.
Pamiętajmy:
W sezonie lęgowym bardzo często można napotkać młode ptaki poza gniazdem. Nie zawsze oznacza to, że wymagają pomocy – wiele gatunków, zwłaszcza sów czy drapieżników, opuszcza gniazdo jeszcze przed całkowitym usamodzielnieniem, a opiekę sprawują nad nimi dorosłe osobniki. W sytuacjach wątpliwych zawsze warto skonsultować się ze specjalistą. W Nadleśnictwie Nowa Dęba funkcję tę pełni wyznaczony pracownik z doświadczeniem ornitologicznym, który służy pomocą w przypadkach kryzysowych.
Dziękujemy wszystkim służbom i osobom zaangażowanym w ratowanie ptaków – wspólnie możemy skutecznie pomagać dzikim zwierzętom, minimalizując ingerencję w ich naturalne życie.
Fot.: Pracownicy Nadleśnictwa Nowa Dęba i UMiG Nowa Dęba
