Wydawca treści Wydawca treści

Hodowla lasu

Hodowla lasu – podstawowa nauka leśna, określająca zasady postępowania mającego na celu prawidłowe kierowanie procesami lasotwórczymi zgodnie z produkcyjnymi i pozaprodukcyjnymi zadaniami gospodarstwa leśnego.

Hodowla lasu obejmuje reguły, metody i techniki odnawiania i pielęgnowania lasu, wprowadzania poprawek i uzupełnień, podszytów, pielęgnowania gleby, upraw i młodników, melioracji agrotechnicznych jak również zalesiania powierzchni nieleśnych, opiera się na szerokich podstawach przyrodniczych, w tym na podstawach ekologicznych.

Podstawowym dokumentem w zakresie wytycznych wykorzystywanych w zagospodarowaniu lasu są Zasady Hodowli Lasu.

Odnowienia, zalesienia, poprawki – to zadania, których celem jest inicjowanie i kształtowanie młodego pokolenia lasu. Odnowienia powstają na terenach leśnych po usunięciu (lub systematycznie w trakcie usuwania) dojrzałych drzewostanów. Zalesienia polegają na wprowadzaniu roślinności leśnej na tereny nieleśne (np. nieprzydatne do użytkowania rolniczego). Wymienione zadania wykonywane są najczęściej poprzez sadzenie drzew gatunków leśnych.

Coraz większego znaczenia jednak nabierają odnowienia naturalne, powstające samorzutnie lub inicjowane, będące naturalnym procesem zmiany pokoleń lasu z zachowaniem całego bogactwa genetycznego.
Zadania związane z sadzeniem lasu obejmują również takie działania jak wprowadzanie drugiego pietra drzewostanu, poprawki, uzupełnienia i dolesienia, które mają na celu poprawę jakości hodowlanej i zwiększanie różnorodności gatunkowej i możliwości produkcyjnych, upraw młodników i drzewostanów.

Pielęgnowanie lasu – obejmuje szereg czynności gospodarczych związanych z pielęgnowaniem drzewostanu i siedliska, wykonywanych celem utrzymania stabilności drzewostanu, zachowania sprawności siedliska i uzyskania wysokiej produkcji surowca drzewnego, przy zachowaniu naturalnej różnorodności biologicznej lasu. Pielęgnowanie polega również na umiejętnym godzeniu procesów naturalnych z potrzebami wielofunkcyjnej gospodarki leśnej i obejmuje następujące czynności wykonywane na różnych etapach rozwoju drzewostanu:
- pielęgnowanie gleby w uprawach leśnych (PG)
- czyszczenia wczesne (CW)
- czyszczenia późne (CP)
- trzebieże wczesne (TW)
 


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Nowy rezerwat w granicach RDLP w Lublinie

Nowy rezerwat w granicach RDLP w Lublinie

Do 76 wzrosła liczba rezerwatów przyrody na terenie lubelskiej dyrekcji LP. 2 kwietnia br. powołano do życia „Dolinę Smarkatej” – nowy tego typu obszar chroniony zlokalizowany w leśnych ostępach Nadleśnictwa Nowa Dęba.

Zarządzenie w tej sprawie podpisał Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Rzeszowie, a w świetle prawa stanie się on „pełnoprawnym” rezerwatem po upływie 14 dni od publikacji aktu w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego.

Rezerwat „Dolina Smarkatej” jest położony w Puszczy Sandomierskiej, na terenie gmin Cmolas i Majdan Królewski w powiecie kolbuszowskim. Geneza jego powstania wiąże się z nazwą niewielkiej, choć niezwykle urokliwej rzeki Smarkata będącej jedną z ostatnich dzikich, nieuregulowanych rzek, które przepływają przez północną część Kotliny Sandomierskiej. Na uwagę zasługuje jej meandrujące koryto, w którym dosyć powszechnym widokiem są zalegające pnie drzew, a także bobrowe tamy i rozlewiska. O szczególnych walorach przyrodniczych tego terenu świadczą również liczne starorzecza nazywane przez lokalnych mieszkańców „smarkaczyskami”, cenne torfowiska niskie oraz chronione i rzadkie gatunki roślin i zwierząt. Głównym inicjatorem powstania tej formy ochrony przyrody położonej w granicach Nadleśnictwa Nowa Dęba oraz Nadleśnictwa Mielec (RDLP w Krośnie) było Podkarpackie Towarzystwo Przyrodników Wolne Rzeki.

Nowoutworzony rezerwat znajdował się na liście stu rezerwatów przyrody, których utworzenie poparły Lasy Państwowe, chcąc uczcić w ten sposób okazały jubileusz stulecia naszej instytucji (więcej o idei w artykule 100 rezerwatów na 100-lecie LP). Ochrona rezerwatowa na tym terenie przyczyni się do zachowania cennych mokradeł oraz wysokiej różnorodności biologicznej. Cieszymy się, że lubelska dyrekcja LP zyskuje kolejny obszar chroniony, co potwierdza, że nasze lasy cechują się dużą różnorodnością i bogactwem przyrodniczym – zaznacza Mariusz Kiczyński, zastępca dyrektora RDLP w Lublinie ds. gospodarki leśnej.

Więcej informacji o walorach nowopowstałego rezerwatu przyrody można znaleźć w materiale Telewizji Lokalnej Tarnobrzeg – „Dolina Smarkatej - perła Puszczy Sandomierskiej”.

Przypomnijmy, że ostatnim rezerwatem przyrody utworzonym w granicach lubelskiej dyrekcji LP był rezerwat „Sugry” im. Janusza Szostakiewicza, powołany do życia w 2021 roku w lasach Nadleśnictwa Chotyłów, o którym pisaliśmy tutaj. Łącznie na obszarze Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie znajduje się 76 rezerwatów przyrody, które zajmują powierzchnię nieco ponad 10 tys. ha, z czego aż 4,3 tys. ha stanowi 6 rezerwatów położonych w Lasach Janowskich, w granicach Nadleśnictwa Janów Lubelski.