Wydawca treści Wydawca treści

STOP Wypalaniu traw ! ! !

Zagrożenie dla lasów powodowane wypalaniem traw

                                   P A M I Ę T A J !
                                   Wypalanie pozostałości roślinnych na łąkach,pastwiskach, wrzosowiskach, torfowiskach, nieużytkach, w rowach i na pasach przydrożnych oraz w odległości mniejszej niż 100 m od ściany lasu, jest zabronione. W stosunku do osób naruszających wyżej wymienione zasady mogą być stosowane sankcje karne określone w Kodeksie Wykroczeń i w Kodeksie Karnym, do pozbawienia wolności włącznie.

 

Przepisy prawne o zakazie palenia lasów, łąk.

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. nr 92, poz. 880) określa:

* Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
* Art. 131. Kto: (...) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary – podlega karze aresztu albo grzywny.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. 2010 nr 109, poz. 719):

* § 40. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru:
1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu; (...)
2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie dotyczy czynności związanych z gospodarką leśną oraz wykonywaniem robót budowlanych i eksploatacji kopalni w porozumieniu z właścicielem lub zarządcą lasu.

* § 43. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest zabronione.

Wypalanie pozostałości roślinnych w ogrodach, ogródkach działkowych itp. regulowane jest prawem miejscowym i w wielu przypadkach na terenach miejskich zabronione lub dopuszczalne tylko w sezonie wiosennym.


Ochrona Lasu w Nadleśnictwie Nowa Dęba

Ochrona lasu przed szkodami od czynników biotycznych.

Nadleśnictwo Nowa Dęba w zakresie ochrony przed szkodami od czynników biotycznych skupia się na monitorowaniu populacji szkodliwych owadów, działaniach profilaktycznych oraz lokalnym ich zwalczaniu.

a) szkodniki glebowe - kontrola szkodników korzeni obejmuje średnio rocznie 748 prób. Zwalczanie pędraków prowadzi się zgodnie z zaleceniami ZOL w Radomiu środkami chemicznymi aktualnie dopuszczonymi przez IBL
Ograniczenie populacji szkodników glebowych w szkółkach uzyskuje się poprzez ugorowanie powierzchni produkcyjnej (czarny ugór) oraz zwalczanie chemiczne zgodnie z zaleceniami ZOL.

b) ryjkowce - szeliniak i smolik, nadleśnictwo prowadzi działania profilaktyczne polegające na przetrzymywanie letnich zrębów sosnowych - większość zrębów sosnowych przeznacza się do odnowienia naturalnego. Stosuję się również wykładanie pułapek klasycznych średnio rocznie na powierzchni 8,03 ha. Smoliki zwalcza się poprzez usuwanie drzewek opanowanych średnio rocznie na powierzchni na 69,07 ha.

c) szkodniki pierwotne - corocznie wykonuje się jesienne poszukiwania szkodników pierwotnych sosny, w ramach rutynowych czynności na wyznaczonych stałych partiach kontrolnych w liczbie od 231 do 486 - średnio 393 powierzchnie kontrolne. Monitorowanie populacji brudnicy mniszki odbywa się przy użyciu pułapek feromonowych, które wywiesza się sondażowo w ilości 20-30 szt. rocznie.
W Nadleśnictwie zlokalizowano 3 powierzchni monitoringu biologicznego w Leśnictwach: Bojanów oddz. 245c, Brzostowa Góra oddz. 399a i Krasiczyn oddz. 46 b. Na powierzchniach tych prowadzono odłów samców brudnicy mniszki. Wyniki tych odłowów były przekazywane do ZOL. Doraźnie bada się również występowanie samic tego motyla metodą transektu.
Corocznie bada się pod nadzorem ZOL dynamikę rozwoju populacji barczatki sosnówki na wytypowanych powierzchniach kontrolnych w Leśnictwach: Borek i Krawce . Monitoruje się również stałe ognisko występowania osnui gwieździstej w Leśnictwach: Krasiczyn, Dąbrowica i Jadachy, wg wytycznych ZOL w Radomiu.

d) szkodniki wtórne - głównymi szkodnikami wtórnymi są cetyńce i drwalnik paskowany, jak również ogłodek brzozowiec i bogatkowate drzew liściastych i iglastych. Działania w tym zakresie głownie polegają na utrzymaniu właściwego stanu sanitarnego i higienicznego lasu, poprzez usuwanie zasiedlonego posuszu, złomów i wywrotów oraz właściwą rotację drewna iglastego. Ogólny stan sanitarny lasu jest dobry.
Na cetyńce wykłada się pułapki klasyczne średnio w roku 962 szt. Leśniczowie dokonują obserwacji długości chodnika macierzystego cetyńca większego. Pułapki są korowane lub wywożone z lasu przez nabywców drewna przed wylotem cetyńca. Również działania organizacyjne w zakresie obrotu drewnem iglastym przyczyniają się do zmniejszenia zagrożenia od tych szkodników.

e) szkody od zwierzyny -w Nadleśnictwie Nowa Dęba występują szkody powodowane przez sarny, jelenie we wszystkich obrębach, a w obrębie Buda Stalowska dodatkowo przez daniele. Uprawy skutecznie chronione są poprzez grodzenie siatką metalową. Nadleśnictwo zastosowało wyłącznie ten sposób ochrony, który mimo swych wad (koszt nabycia siatki) jest najbardziej skutecznym.