Św. Jan Gwalbert traktował las jak przebogatą księgę z której można czytać o każdym drzewie, zwierzęciu, roślinie. Zagłębiał się w las i widział w nim ukrytą mądrość Boga i jego dobroć.  Wraz z braćmi w założonym przez niego zakonie zajmował się lasem, pielęgnował go z cierpliwością i wytrwałością, każdą sadzonkę sadził z niezwykłą starannością. W 1193 został kanonizowany przez Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu.

Jana Paweł II podczas mszy św. w Dolomitach, odprawionej za leśników  przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej, przypominał postać Jana Gwalberta. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw".

Uroczystości w Stanach są okazją do spotkań leśników z całej Polski, którzy na co dzień nie mają takiej możliwości. Spotkania te pozwalają podtrzymać więzi między leśnikami, stare przyjaźnie i znajomości.

Mszy świętej przewodniczył ksiądz Wiktor Ojrzyński z Warszawy – dziekan Duszpasterzy Leśników, delegat biskupa Tadeusza Lityńskiego – Krajowego Duszpasterza Leśników. Uroczystość zaszczyciło swoją obecnością wielu gości, wśród których znaleźli się m. in.: parlamentarzyści, samorządowcy, dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie Jerzy Sądel, zastępca dyrektora Adam Kornat, nadleśniczowie i liczne grono braci leśnej z nadleśnictw podległych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie.