Asset Publisher
Położenie Nadleśnictwa
Nadleśnictwo Nowa Dęba położone jest w południowo-wschodniej części kraju.
Od 1 marca 2007 roku zgodnie z Zarządzeniem nr 6 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 13 lutego 2007 roku Nadleśnictwo Buda Stalowska w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie zmieniła dotychczasową nazwę i siedzibę na: Nadleśnictwo Nowa Dęba z siedzibą w miejscowości 39-460 Nowa Dęba, ul. Wł. Sikorskiego 2.
Położenie na tle podziału administracyjnego
W dostosowaniu do podziału administracyjnego kraju, położenie nadleśnictwa przedstawia się następująco:
|
Województwo |
Powiat |
Gmina |
Obręby ewidencyjne |
|
podkarpackie |
stalowowolski |
Bojanów |
Bojanów, Stany – część, Przyszów – część |
|
tarnobrzeski |
Grębów |
Stale, Jeziórko, Wydrza, Żupawa – część, Krawce – część |
|
|
Nowa Dęba |
wszystkie |
||
|
Baranów Sandomierski |
wszystkie |
||
|
Miasto Nowa Dęba |
wszystkie |
||
|
Miasto Tarnobrzeg |
Miasto Tarnobrzeg |
wszystkie |
|
|
kolbuszowski |
Majdan Królewski |
wszystkie |
|
|
mielecki |
Padew Narodowa |
wszystkie |
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa Nowa Dęba wynosi 779,14 km2. Nadleśnictwo Nowa Dęba podzielone jest na trzy obręby w ramach których znajduje się 15 Leśnictw:
- Obręb Buda Stalowska:
- Berówka [1]
- Jadachy [2]
- Krawce [3]
- Szkółkarskie „Bukie" [4]
- Stale [5]
- Obręb Dęba:
- Bojanów [6]
- Borek [7]
- Poręby [8]
- Stany [9]
- Świerczyny [10]
- Obręb Babule:
- Brzostowa Góra [11]
- Buda Tuszowska [12]
- Dąbrowica [13]
- Krasiczyn [14]
- Rozalin [15]
Położenie na tle rejonizacji przyrodniczo - leśnej
Lasy Nadleśnictwa Nowa Dęba leżą w: VI Krainie Małopolskiej
10 Dzielnicy – Niziny Sandomierskiej
Mezoregion Niziny Nadwiślańskiej (VI.10.a)
Mezoregion Puszczy Sandomierskiej (VI.10.b)
11 Dzielnicy – Wysoczyzn Sandomierskich
Mezoregion Płaskowyżu Kolbuszowskiego (VI.11.b)
Dzielnica Niziny Sandomierskiej odznacza się dość wysoką lesistością 32,0%, lasy zgrupowane są głównie we wschodniej części dzielnicy, gdzie tworzą duży obiekt znany jako Puszcza Solska oraz w środkowej części, gdzie znajdują się fragmenty dawnej Puszczy Sandomierskiej. W lasach przeważają na ogół siedliska ubogie i średnio żyzne, z największym udziałem Bśw. Występuje dużo ubogich siedlisk wilgotnych oraz największy w całej krainie Małopolskiej udział Bb. Natomiast potencjalna produkcyjność siedlisk jest niższa niż średnia w krainie. Dominującym gatunkiem jest sosna, która tworzy drzewostany o wysokiej wartości technicznej.
Mezoregion Niziny Nadwiślańskiej (VI.10.a) – obejmuje północno-zachodnią część nadleśnictwa. W zasięgu mezoregionu znajduje się niewielka część gruntów nadleśnictwa. Gatunkiem panującym jest sosna, w części drzewostanów występuje niewielka domieszka brzozy oraz dębu, na wilgotnych siedliskach występuje olsza.
Mezoregion Puszczy Sandomierskiej (VI.10.b) – obejmuję największą część Nadleśnictwa Nowa Dęba. Lasy mezoregionu stanowiły kiedyś zwarty kompleks Puszczy Sandomierskiej, obecnie występują tu głównie drzewostany sosnowe z niewielkim udziałem innych gatunków (brzozy, olszy i dębu). Największy jest udział siedlisk Bśw, BMw, BMb, Bw, BMśw.
Dzielnica Wysoczyzn Sandomierskich położona jest na południu i południowym wschodzie Krainy Małopolskiej. Lesistość nie jest wysoka i wynosi ok. 25%. Lasy zajmują mniej urodzajne gleby; przeważają siedliska średniej żyzności, największy udział mają siedliska BMśw oraz BMw. W dzielnicy występują głównie drzewostany sosnowe, udział drzewostanów jodłowych, olszowych i brzozowych należy do najwyższych w krainie.
Mezoregion Płaskowyżu Kolbuszowskiego (VI.11.b) – obejmuje swoim zasięgiem przeważającą część leśnictwa Brzostowa Góra obrębu Babule. Płaskowyż pokryty jest piaskami lodowcowymi z głazami i glinami zwałowymi; występują również piaski rzeczne. Występują tu głównie drzewostany sosnowe, znaczny jest też udział drzewostanów jodłowych i bukowych. Zasobność ogólna drzewostanów jest zbliżona do średniej w dzielnicy, natomiast znacznie wyższa od średniej w krainie.
Asset Publisher
Asset Publisher
Obszary HCV
Obszary HCV
Obszary o szczególnych wartościach ochronnych (HCV) – to strefy i przestrzenie fizyczne posiadające szczególne wartości ochronne lub są potrzebne do istnienia i utrzymania szczególnych wartości ochronnych.
Podstawą do identyfikacji ww. obszarów jest „Załącznik I Krajowe Ramy Szczególnych Wartości Ochronnych dla Polski” do dokumentu „Przejściowy standard odpowiedzialnej gospodarki leśnej dla Polski FSC-STD-POL-02-2024”.
Każda z podanych poniżej kategorii HCV prowadzi do desygnacji obszarów, które mogą (i zwykle będą) nakładać się na siebie. W ramach jednego kompleksu leśnego nie będzie więc spójnych, niezależnych obszarów HCV, ale raczej sieć częściowo nakładających się na siebie obszarów z różnych kategorii HCV. Na etapie identyfikacji i desygnacji żadnej z kategorii nie należy uważać za "nadrzędną" - godzenie wymagań poszczególnych kategorii następuje na etapie planowania gospodarki.
Jeden obszar może mieć podwójną, potrójną, a nawet cztero- lub pięciokrotną desygnację jako HCV w różnych kategoriach.
Obszary o szczególnych wartościach ochronnych (HCV) mogą być wyznaczane w następujących kategoriach:
HCV 1 – Różnorodność gatunkowa. Koncentracja różnorodności biologicznej z uwzględnieniem gatunków endemicznych oraz gatunków rzadkich i zagrożonych, która jest znacząca na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym.
HCV 2 – Ekosystemy i mozaiki na poziomie krajobrazu. Nienaruszone krajobrazy leśne oraz ekosystemy i mozaiki ekosystemów występujące na poziomie krajobrazu, które są znaczące na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym, które dodatkowo zawierają zdolne do przeżycia populacje większości naturalnie występujących gatunków, z ich naturalnym wzorem rozmieszczenia i zagęszczenia.
HCV 3 – Ekosystemy i siedliska. Rzadkie lub zagrożone ekosystemy, siedliska lub ostoje.
HCV 4 – Kluczowe usługi ekosystemów. Podstawowe usługi ekosystemów w sytuacjach kluczowych, włączając w to ochronę zlewni wodnych i kontrolę erozji wrażliwych gleb i zboczy.
HCV 5 – Potrzeby społeczności lokalnych. Miejsca i zasoby o fundamentalnym znaczeniu dla zaspokojenia podstawowych potrzeb społeczności lokalnych lub ludności rdzennej (w zakresie środków do życia, odżywiania, wody) zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności.
HCV 6 – Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o globalnym lub krajowym znaczeniu kulturowym, archeologicznym lub historycznym i/lub kluczowym znaczeniu kulturowym, ekologicznym, ekonomicznym lub religijnym/uświęconym dla tradycyjnej kultury lokalnych społeczności lub ludności rdzennej, zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności lub ludności rdzennej.
Zgodnie z „Przejściowym Standardem Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC dla Polski FSC-STD-POL-02-2024” Nadleśnictwo Nowa Dęba wyznaczyło obszary HCV o powierzchni 6 318,86 ha.
Poniżej przedstawiamy zestawienie tabelaryczne obszarów HCV w Nadleśnictwa Nowa Dęba:
|
Kategoria |
Nazwa |
Powierzchnia (ha) |
Dodatkowe informacje, np. o zidentyfikowaniu obiektów punktowych HCV - podać ilość w [szt] |
|
HCV 1.1. |
Rezerwaty przyrody. |
88,48 |
|
|
Użytki ekologiczne desygnowane jako pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej. |
|||
|
Pomniki przyrody tworzone dla ochrony stanowisk rzadkich gatunków roślin, grzybów lub zwierząt. |
|||
|
Obiekty i obszary chronione w sposób podobny do (a), na podstawie własnych decyzji zarządcy lasu; |
|||
|
Proponowane formy ochrony przyrody, o których mowa w (a), posiadające dokumentację uzasadniającą koncentrację różnorodności biologicznej |
|||
|
HCV 1.2. |
Strefy ochronne wokół stanowisk zwierząt, roślin lub grzybów chronionych; |
445,95 |
|
|
całoroczne |
|||
|
okresowe |
|||
|
Ostoje i stanowiska gatunków będących przedmiotem ochrony w obszarach Natura 2000. |
|||
|
HCV 1.3. |
Lasy lub tereny nieleśne, dla których istnieje w programie ochrony przyrody planu urządzenia lasu lub planie ochrony przyrody lub planie zadań ochronnych zapis uwzględniający stwierdzenie gatunku endemicznego i istnienie dla niego potencjalnych zagrożeń; |
0,00 |
|
|
Lasy lub tereny nieleśne charakteryzujące się udokumentowanym naukowo występowaniem gatunku lub podgatunku organizmu endemicznego |
|||
|
HCV 2.1. |
Duże ekosystemy i mozaiki ekosystemów na poziomie krajobrazu, które są znaczące na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym, i które dodatkowo zawierają zdolne do przeżycia populacje większości naturalnie występujących gatunków, z ich naturalnym wzorem rozmieszczenia i zagęszczenia. |
0,00 |
|
|
HCV 3.1. |
skrajne rzadkie i ginące ekosystemy i siedliska: buczyny storczykowe (9150), świetliste dąbrowy (91I0), lasy zboczowe (9180), bory bagienne (91I0), brzeziny i świerczyny bagienne |
67,14 |
|
|
buczyny storczykowe |
|||
|
świetliste dąbrowy |
|||
|
lasy zboczowe |
|||
|
bory bagienne |
|||
|
brzeziny i świerczyny bagienne |
|||
|
Inne typy leśnych siedlisk przyrodniczych zaklasyfikowane jako znajdujące się w dobrym lub doskonałym stanie ochrony i reprezentowalności A lub B wg kryteriów przyjętych dla Standardowych Formularzy Danych sporządzanych w ramach sieci Natura 2000; |
|||
|
w stanie A |
|||
|
w stanie B |
|||
|
Nieleśne typy siedlisk przyrodniczych Natura 2000, z wyjątkiem zbiorowisk mogących wymagać czynnej ochrony. |
|||
|
HCV 3.2. |
Skrajnie rzadkie i ginące ekosystemy i siedliska: grądy, buczyny, jedliny, łęgi, świerkowe bory górnoreglowe, dolnoreglowe bory jodłowo -świerkowe |
2 059,63 |
|
|
grądy |
|||
|
buczyny |
|||
|
jedliny |
|||
|
łęgi |
|||
|
świerkowe bory górnoreglowe |
|||
|
dolnoreglowe bory jodłowo -świerkowe |
|||
|
Lasy zaklasyfikowane jako znajdujące się w dobrym lub doskonałym stanie ochrony i reprezentatywności A (FV) lub B (U1) wg kryteriów przyjętych dla Standardowych Formularzy Danych sporządzanych w ramach sieci Natura 2000; |
|||
|
w stanie A |
|||
|
w stanie B |
|||
|
Nieleśne typy siedlisk przyrodniczych Natura 2000, mogące wymagać czynnej ochrony |
|||
|
HCV 4.1. |
Lasy wodochronne |
4 009,23 |
Dodatkowo: lasy wzdłuż cieków |
|
HCV 4.2. |
Lasy glebochronne |
0,00 |
|
|
HCV 4.3. |
Usługi ekosystemowe (lasy o zwiększonej funkcji społecznej) |
0,01 |
Ujęcie wody |
|
HCV 5.1. |
Potrzeby społeczności lokalnych |
0,00 |
|
|
HCV 6.1. |
Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o kluczowym globalnym, krajowym lub lokalnym znaczeniu kulturowym, archeologicznym lub historycznym |
0,00 |
|
|
zabytki |
|||
|
stanowiska archeologiczne |
|||
|
miejsca historyczne |
|||
|
grodziska |
|||
|
inne |
|||
|
HCV 6.2. |
Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o kluczowym znaczeniu kulturowym, ekologicznym, gospodarczym lub religijnym dla tradycyjnej kultury społeczności lokalnych; |
0,02 |
|
|
cmentarze |
|||
|
pomniki |
|||
|
miejsca kultu religijnego |
|||
|
inne |
resources-to-get
-
Obszary HCV w Nadleśnictwie Nowa Dęba (PDF, 307k)
-
Nadleśnictwo Nowa Dęba - obszary HCV 1.1 (PDF, 2,6MB)
-
Nadleśnictwo Nowa Dęba - obszary HCV 1.2 (PDF, 2,7MB)
-
Nadleśnictwo Nowa Dęba - obszary HCV 3.1 (PDF, 2,6MB)
-
Nadleśnictwo Nowa Dęba - obszary HCV 3.1 (PDF, 2,7MB)
-
Nadleśnictwo Nowa Dęba - obszary HCV 4.1 (PDF, 2,9MB)
-
Nadleśnictwo Nowa Dęba - obszary HCV 4.3 (PDF, 101k)
-
Nadleśnictwo Nowa Dęba - obszary HCV 6.2 (PDF, 231k)