Asset Publisher Asset Publisher

Verkaufsregeln

Die Verkaufsregeln fürs Holz werden durch Anordnung des Generaldirektors der Staatsforste festgelegt.

Im Rahmen des Einzelverkaufes bemühen sich die Forstleute den schnell wachsenden Bedarf an Holz für Heizungszwecke zu befriedigen. Trotz allen Anscheins handelt es sich dabei nicht nur um Einwohner der ländlichen Gebiete, obwohl sie den größten Teil der Kunden ausmachen. Der angestiegene Bedarf an Brennholz hängt auch damit zusammen, dass in den Vororten großer Ballungsgebiete neue Wohnsiedlungen entstehen, deren Häuser in der Regel mit Kaminen ausgestattet sind.

Das Brennholz ist nicht nur die ökologischste Wärmequelle, sondern auch im Hinblick auf das Verhältnis Preis zum Heizwert attraktiver als Kohle, Heizöl, Gas oder elektrische Energie.

In den letzten Jahren erhöhten die Staatsforste das Verkaufsvolumen an Brennholz um einen Drittel bis auf über 4 Mio. Kubikmeter jährlich. Das Brennholz ist nicht nur die ökologischste Wärmequelle, sondern auch im Hinblick auf das Verhältnis Preis zum Heizwert attraktiver als Kohle, Heizöl, Gas oder elektrische Energie. Manche Kunden wählen ofenfertiges Stückholz, andere arbeiten das Holz direkt im Wald auf, nachdem sie die notwendigen Abstimmungen getroffen, die Arbeitssicherheitsmaßnahmen erfüllt und das Holz bezahlt haben. Dies betrifft oft das Brennreisig, das relativ billig ist und von Menschen in ländlichen Gebiete bevorzugt wird.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Obszary HCV

Obszary HCV

 

Obszary o szczególnych wartościach ochronnych (HCV) – to strefy i przestrzenie fizyczne posiadające szczególne wartości ochronne lub są potrzebne do istnienia i utrzymania szczególnych wartości ochronnych.

Podstawą do identyfikacji ww. obszarów jest „Załącznik I Krajowe Ramy Szczególnych Wartości Ochronnych dla Polski” do dokumentu „Przejściowy standard odpowiedzialnej gospodarki leśnej dla Polski FSC-STD-POL-02-2024”.

Każda z podanych poniżej kategorii HCV prowadzi do desygnacji obszarów, które mogą (i zwykle będą) nakładać się na siebie. W ramach jednego kompleksu leśnego nie będzie więc spójnych, niezależnych obszarów HCV, ale raczej sieć częściowo nakładających się na siebie obszarów z różnych kategorii HCV. Na etapie identyfikacji i desygnacji żadnej z kategorii nie należy uważać za "nadrzędną" - godzenie wymagań poszczególnych kategorii następuje na etapie planowania gospodarki.

Jeden obszar może mieć podwójną, potrójną, a nawet cztero- lub pięciokrotną desygnację jako HCV w różnych kategoriach.

Obszary o szczególnych wartościach ochronnych (HCV) mogą być wyznaczane w następujących kategoriach:

HCV 1   – Różnorodność gatunkowa. Koncentracja różnorodności biologicznej z uwzględnieniem gatunków endemicznych oraz gatunków rzadkich i zagrożonych, która jest znacząca na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym.

HCV 2   – Ekosystemy i mozaiki na poziomie krajobrazu. Nienaruszone krajobrazy leśne oraz ekosystemy i mozaiki ekosystemów występujące na poziomie krajobrazu, które są znaczące na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym, które dodatkowo zawierają zdolne do przeżycia populacje większości naturalnie występujących gatunków, z ich naturalnym wzorem rozmieszczenia i zagęszczenia.

HCV 3   – Ekosystemy i siedliska. Rzadkie lub zagrożone ekosystemy, siedliska lub ostoje.

HCV 4   – Kluczowe usługi ekosystemów. Podstawowe usługi ekosystemów w sytuacjach kluczowych, włączając w to ochronę zlewni wodnych i kontrolę erozji wrażliwych gleb i zboczy.

HCV 5   – Potrzeby społeczności lokalnych. Miejsca i zasoby o fundamentalnym znaczeniu dla zaspokojenia podstawowych potrzeb społeczności lokalnych lub ludności rdzennej (w zakresie środków do życia, odżywiania, wody) zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności.

HCV 6   – Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o globalnym lub krajowym znaczeniu kulturowym, archeologicznym lub historycznym i/lub kluczowym znaczeniu kulturowym, ekologicznym, ekonomicznym lub religijnym/uświęconym dla tradycyjnej kultury lokalnych społeczności lub ludności rdzennej, zidentyfikowane poprzez zaangażowanie tych społeczności lub ludności rdzennej.

Zgodnie z „Przejściowym Standardem Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC dla Polski FSC-STD-POL-02-2024” Nadleśnictwo Nowa Dęba wyznaczyło obszary HCV o powierzchni 6 318,86 ha.

Poniżej przedstawiamy zestawienie tabelaryczne obszarów HCV w Nadleśnictwa Nowa Dęba:

Kategoria

Nazwa

Powierzchnia (ha)

Dodatkowe informacje, np. o zidentyfikowaniu obiektów punktowych HCV - podać ilość w [szt]

HCV 1.1.

Rezerwaty przyrody.

88,48

 

Użytki ekologiczne desygnowane jako pozostałości ekosystemów mających znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej.

Pomniki przyrody tworzone dla ochrony stanowisk rzadkich gatunków roślin, grzybów lub zwierząt. 

Obiekty i obszary chronione w sposób podobny do (a), na podstawie własnych decyzji zarządcy lasu;

Proponowane formy ochrony przyrody, o których mowa w (a), posiadające dokumentację uzasadniającą koncentrację różnorodności biologicznej

HCV 1.2.

Strefy ochronne wokół stanowisk zwierząt, roślin lub grzybów chronionych;

445,95

 

całoroczne

okresowe

Ostoje i stanowiska gatunków będących przedmiotem ochrony w obszarach Natura 2000.

HCV 1.3.

Lasy lub tereny nieleśne, dla których istnieje w programie ochrony przyrody planu urządzenia lasu lub planie ochrony przyrody lub planie zadań ochronnych zapis uwzględniający stwierdzenie gatunku endemicznego i istnienie dla niego potencjalnych zagrożeń;

0,00

 

Lasy lub tereny nieleśne charakteryzujące się udokumentowanym naukowo występowaniem gatunku lub podgatunku organizmu endemicznego

HCV 2.1.

Duże ekosystemy i mozaiki ekosystemów na poziomie krajobrazu, które są znaczące na poziomie globalnym, regionalnym lub krajowym, i które dodatkowo zawierają zdolne do przeżycia populacje większości naturalnie występujących gatunków, z ich naturalnym wzorem rozmieszczenia i zagęszczenia.

0,00

 

HCV 3.1.

skrajne rzadkie i ginące ekosystemy i siedliska: buczyny storczykowe (9150), świetliste dąbrowy (91I0), lasy zboczowe (9180), bory bagienne (91I0), brzeziny i świerczyny bagienne

67,14

 

buczyny storczykowe

świetliste dąbrowy

lasy zboczowe

bory bagienne

brzeziny i świerczyny bagienne

Inne typy leśnych siedlisk przyrodniczych zaklasyfikowane jako znajdujące się w dobrym lub doskonałym stanie ochrony i reprezentowalności A lub B wg kryteriów przyjętych dla Standardowych Formularzy Danych sporządzanych w ramach sieci Natura 2000;

w stanie A

w stanie B

Nieleśne typy siedlisk przyrodniczych Natura 2000, z wyjątkiem zbiorowisk mogących wymagać czynnej ochrony.

HCV 3.2.

Skrajnie rzadkie i ginące ekosystemy i siedliska: grądy, buczyny, jedliny, łęgi, świerkowe bory górnoreglowe, dolnoreglowe bory jodłowo -świerkowe

2 059,63

 

grądy

buczyny

jedliny

łęgi

świerkowe bory górnoreglowe

dolnoreglowe bory jodłowo -świerkowe

Lasy zaklasyfikowane jako znajdujące się w dobrym lub doskonałym stanie ochrony i reprezentatywności A (FV) lub B (U1) wg kryteriów przyjętych dla Standardowych Formularzy Danych sporządzanych w ramach sieci Natura 2000;

w stanie A

w stanie B

Nieleśne typy siedlisk przyrodniczych Natura 2000, mogące wymagać czynnej ochrony

HCV 4.1.

Lasy wodochronne

4 009,23

Dodatkowo: lasy wzdłuż cieków

HCV 4.2.

Lasy glebochronne

0,00

 

HCV 4.3.

Usługi ekosystemowe (lasy o zwiększonej funkcji społecznej)

0,01

Ujęcie wody

HCV 5.1.

Potrzeby społeczności lokalnych

0,00

 

HCV 6.1.

Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o kluczowym globalnym, krajowym lub lokalnym znaczeniu kulturowym, archeologicznym lub historycznym

0,00

 

zabytki

stanowiska archeologiczne

miejsca historyczne

grodziska

inne

HCV 6.2.

Wartości kulturowe. Miejsca, zasoby, siedliska i krajobrazy o kluczowym znaczeniu kulturowym, ekologicznym, gospodarczym lub religijnym dla tradycyjnej kultury społeczności lokalnych;

0,02

 

cmentarze

pomniki 

miejsca kultu religijnego

inne